მთავარი » სტატიები » პოეზია

სიჩუმე
რა საოცრად მელოდიურია სიჩუმე,
დადუმებულან ხეები,ფოთლები,ღრუბლები
რა უსიცოცხლოა აქ ყველაფერი,
მზე არ ანათებს არსაიდან ჩანს...
რა ეშველებათ ეხლა ამ ადგილებს?

ასეთ სიჩუმეში მათ რა გააჩერებს.
მე აქ მარტო ვარ,ვდგავარ ჭისკართან
გამშტერებია თვალები,ისევ შენ გეძებ
მგონია თითქოს სადღაც ახლოს ხარ,
სადღაც აქვე ხარ და მე ვერ გხედავ.

დაგეძებ ყველგან ჩემო მნათობო
მინდა ეს გული შენით გავათბო,
დაგეძებ მინდა,რომ ბოროტს ვძლიო
და გავნათო შენით სიბნელე...
ჩამომხმარ ხეებს,დამჭკნარ ყვავილებს

მოღუშულ ზეცას რას ეტყვი ნეტა?
მოდი,გამოჩნდი!ხომ ხედავ ბნელა,
ჩემი სურვილი გავანდე უფალს,
დაე აენთნონ ცაზე ვარსკვლავნი

და ყველამ ერთად შენით ინათოს!
ცა მოიღრუბლა...ყველგან დაბნელდა
ამ სიბნელეში გზას მაინც ვხედავ
მოვალ,გიპოვი,მაინც მოგაგნებ
და გავანათებ შენით სამყაროს
კატეგორია: პოეზია | დაამატა: tojina♥ (02.09.2012)
ნანახია: 596 | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
სახელი *:
Email *:
კოდი *: