მთავარი » სტატიები » პოეზია

ფიფქებმა შეწყვიტეს უაზროდ თარეში
ფიფქებმა შეწყვიტეს უაზრო თარეში
და ჩემი სულიც საოცრად ჩაბნელდა,
ცოდვებმა შემიბყრეს,ჩამკეტეს დილეგში
და მოდარაჯედ ეშმაკი დამიდგა,

საუბარს ავყევი იმ ცოდვის ბუდესთან,
ათასგვარ დიალოგს ვიგონებთ დილამდე,
მგონია ესაა ის რაც მჭირდება,
მგონია მე შევძლებ ყველაფერს რაც მინდა,

მაგრამ დამთავრდა ეს "ტკბილი ბაასი"
და მან სულის ხსნა შემომთავაზა.
მითხრა: "გიშველი,ნუ შეცბუნდები,
ნუ მიღალატებ და ნუ შეცდები.

დავფიქრდ პასუხის გაცემა ვცადე,
ავხედე ზეცას და ვაწვდენ ჩემს ხმას,
მაგრამ ზეციდან პასუხი მესმის
სულის შემძვრელი და შემკუმშველი.

"ადამიანო,უგუნურებამ შეიბყრო შენი ცოდვილი სული,
უარმყავ,შეჰკარ ეშმაკთან პირი,
დაუმეგობრე სატანას გული,
უმადურობამ სულ დაგავიწყა
შენი შემქმნელი უფალი წმინდა,
სათნო და კეთილი ცხოვრება დასთმე,
სული მიჰყიდე სატანას,მავნეს.
არ შეიშნოვე რაც მოგამადლე,
არ მოიხმარე რაც გისახსოვრე."

სული შემიძრა მე ამ სიტყვებმა,
ბოდვაში,მთლად სველს გამომეღვიძა,
გადავიწერე პირჯვარი სამჯერ,
შეშინებული ვემთხვიე ხატებს.

უფალო,ღემრთო,სძალო უსძლოო,
გთხოვ შემაფარე შენს ძლიერ კალთას,
გთხოვ დამიფარე ავ სატანისგან,
გთხოვ გადმომხედე,სულის ხსნა მინდა.

ასე სრულდება ყოველი დილა
ვედრებით,თხოვნით,ოხვრით და შფოთვით.
ცოდვების მორევს კი თავს ვერ ვაღწევ
მე ყოველ ღამით სატანას ვებრძვი.

ის კი უდრეკად გამოცდას მიწყობს,
ათასგვარ საცთურს მიმზადებს თითქოს,
დამღალა ასეთმა ცხოვრებამ თითქოს,
სულის ხსნა მინდა მე შველას ვითხოვ.
კატეგორია: პოეზია | დაამატა: tojina♥ (02.09.2012)
ნანახია: 574 | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
სახელი *:
Email *:
კოდი *: